Foto: © Beeld werkt

170 kilo schoon aan de haak woog Nicole Raijmakers (47). Na een gastric bypass viel de eigenaresse van een lingeriezaak in Eindhoven 60 kilo af. En at ze minder lekker? Nee hoor, de keukenprinses bedacht haar eigen recepten en werkt nu aan een kookboek voor lekkerbekken die streven naar een maatje minder.

De teerling werd geworpen tijdens een romantisch weekje in Rome. Natuurlijk was Nicole zich er echt wel eerder van bewust dat 170 kilo aan de zware kant was, maar ze kon alles. Dansen, wandelen, werken…

Tot die ene week dus. “De eerste dag ging het prima, de tweede dag kon ik niet meer op of om. Ik had overal pijn. De rest van de week heb ik op een terras gezeten. Het was de eerste keer dat mijn gewicht een leuk leven in de weg zat. Ik baalde er enorm van. Ik vond het ook zo sneu voor mijn man. Hij organiseert een romantisch weekje voor me en ik verziek het. Ik dacht bij mezelf: ‘ik nader de vijftig. Wil ik op deze manier oud worden? Dit is mijn laatste kans om er iets aan te doen.'”

Niet vol te houden

Ze had eerder gelijnd. “Ik ken het systeem: koelkast leeg en drank eruit. Been there, seen that.’ Zo begon ik dit keer ook weer. Hop, aan de komkommer. Zes weken later was ik welgeteld 1,7 kilo kwijt. Wat een teleurstelling. Ik ging naar de huisarts. ‘Tja’, zei die, ‘hoeveel wil je eraf? 70 kilo? Nou, dan ben je in dit tempo dus vier jaar op dieet. Dat houdt geen mens vol.”

“Ik kreeg een verwijsbrief voor een gastric bypass. ‘Echt niet dat ik dat ga doen’, dacht ik. ‘Ik ga gewoon alleen maar naar de voorlichtingsbijeenkomst’. Ik moest op de weegschaal. Alsof ik niet wist wat ik woog… En daarna naar een psycholoog. ‘U bent de morbide obesitas voorbij’, zei ze. ‘Kent u die Amerikaanse tv-programma’s waarin mensen met enorm overgewicht met een hijskraan uit hun huis worden getakeld? Dat is uw toekomst. U bent super obese.’ Ik ben keihard gaan janken.”

Volume-eter

“Die voorlichtingsbijeenkomst, althans ik dacht dat dat het was, werd bijgewoond door zo’n 17 mensen. Van die types die in de wachtkamer zaten te vertellen dat ze iedere dag pizza aten. Ik voelde me er zo niet bij horen. Ik ben nooit een junkfoodeter geweest. Ik hou gewoon van lekker en vooral van veel. Mijn man kon soms echt in verbijstering kijken naar de hoeveelheid voedsel die ik weg kon werken.’

“Aan het eind van de middag werden we een voor een bij de arts binnengeroepen. De een na de ander kwam huilend naar buiten. Allemaal afgewezen. En toen was ik aan de beurt. Aangenomen. ‘Wij denken dat de operatie bij u gaat werken. U bent geen emotie-eter, maar een volume-eter’, zei de arts. ‘Bij emotie-eters heeft een gastric bypass geen zin. Als ze zich ellendig voelen, gaan ze gewoon heel vaak per dag vette dingen eten. Want dat kan. Je kunt niet meer heel veel in een keer, maar wel heel vaak op een dag een klein beetje. Dat risico lopen we bij nu niet. U hebt gewoon een hele grote maag waar veel in kan.”

“Afijn, in plaats van een voorlichtingsdag bleek het dus een selectiedag en ik was geselecteerd. Mijn man was nog boos ook. ‘Als ik had geweten dat het zo belangrijk was, was ik met je meegegaan’, zei hij. Maar ik wist zelf niet eens dat het zo belangrijk was. Ik heb diezelfde avond mijn leven omgegooid. Drie keer in de week sporten, ter voorbereiding op de operatie alleen maar vloeibaar eten. ‘Mijn nieuwe leven begint nu’, dacht ik.”

Twee weken later werd ze geopereerd. “De eerste week durfde ik nog geen slok water te drinken. Ik was bang dat het zou gaan lekken. Maar op een gegeven moment moet je wel. Ik keek naar de menusuggesties die ik van het ziekenhuis had meegekregen en werd spontaan depressief. Dat moet toch lekkerder en creatiever kunnen, dacht ik. Het kan toch niet zo zijn dat ik de rest van mijn leven nooit meer iets lekkers mag eten?”

Keukenprinses

“Ik ben een keukenprinses en achter het fornuis gedoken om mijn eigen recepten te ontwikkelen. Vol trots plaatste ik de foto’s op de Facebookpagina die ik voor vrienden die alles rond mijn operatie wilden volgen, had geopend. Er werd om de bijbehorende recepten gevraagd. Zo ontstond een nieuwe pagina en al snel kreeg ik heel veel volgers. Grappig genoeg niet alleen mensen die af wilden vallen, maar ook heel veel sporters. Mijn recepten zijn heel proteïnerijk, want na een gastric bypass heb je veel eiwitten nodig. Kwam ik op de sportschool, kwam er zo’n gespierde gast op me af: ‘Hey, jij bent toch Nicole? Ik heb gisteren jouw gevulde paprika met pilav gemaakt. Lekker joh.’ Dat is toch grappig?”

Inmiddels is Nicolette 60 kilo kwijt. “Ik ben nu bezig met een kookboek”, vertelt ze trots. “Niet een met een medisch verhaal, maar gewoon met lekkere recepten. Voor mensen die net als ik geopereerd zijn, maar ook voor mensen die gewoon iets af willen vallen of juist meer spieren willen kweken. Het kan best: lekker leven èn afvallen.”

Geschreven door: Marjolein Hurkmans

Bron:

De Telegraaf