Ik word gebeld door Nadine van het Maxima Medisch Centrum, Omroep Brabant had contact met haar genomen of ik een interview wilde doen over mijn kookboek Mateloos genieten. Leuk, roep ik enthousiast dat wil ik wel, om nadat ik de telefoon neerleg te beseffen dat ik dan wel live op TV kom. Typisch ik – eerst praten en dan pas nadenken.

Of ik vrijdagochtend om 8.30 aanwezig wilde zijn en of ik dan wat recepten kon koken en meenemen, dan kon Maarten Kortlever die mij zou interviewen wat proeven. Help wat moet ik dan maken, hoe neem ik het mee, hoe presenteer ik dat; van alles gaat er door mijn hoofd.

Vrijdagochtend sta ik met een krat met eten, bordjes, lepeltje en servetjes voor de verkeerde ingang van Omroep Brabant. De krat weegt zwaar, onder mijn arm een grote houten plank en aan mijn andere arm een tas met wat kookboeken. Over mijn schouder mijn eeuwig te zware handtas, het regent pijpenstelen en ik heb geen hand vrij om een paraplu vast te houden. Ik vervloek het weer en probeer mijn haren droog te houden door mijn veel te grote capuchon op te zetten die ver over mijn ogen zakt. Gelukkig met veel gesteun en gekreun vind ik de ingang en word ik vriendelijk ontvangen.

Ik neem de hele tafel van de kleedruimte in beslag en begin vlijtig mijn grote krat en tas te legen. Ik zie de mevrouw van de grim mij verbaasd aankijken. Ik begin glaasjes te vullen met kwark en zelfgemaakte granola, zwarte bessen en frambozen en een toefje munt. Het oog wil ook wat toch? Mijn grote houten plank komt vol te staan met zelfgebakken appelmoescakejes, 2 harde broodjes bonenhamburgers opgevrolijkt met sla, tomaat, rode ui en komkommer en een lekker mosterd-honing sausje. Tevreden zet ik er de glaasje kwark met granola en wat lepeltjes bij.

De dame van de grim attendeert mij dat als ik in de opnamestudio ben goed moet opletten dat er twee verhogingen zijn en dat ik met mijn houten plank vol eten niet moet struikelen. Gespannen loop ik met de zware plank met wankele, schuivende glaasje door de gangen van Omroep Brabant naar de opname studio. Je voelt het al aankomen: bam, daar ligt het glaasje met honingmosterdsaus in duizenden stukjes op de donkere vloerbedekking op de grond, een mosterdkleurig spoor op de smetteloze witte muren nalatend. Paniek maakt zich van mij meester maar ik moet door want de opnames zijn ieder moment.

De studio is vrij donker, op de tafel en de presentator na die door spots mooi verlicht zijn. Gelukkig lukt het mij om de houten plank met eten veilig neer te zetten en het interview met Maarten was superleuk om te doen. Ik voelde me op mijn gemak, hij vroeg leuke vragen en de stress viel van mij af. Tijdens de opnames proeft hij de cakejes en neemt er zelfs twee, als kok voel je je dan heel erg trots want dat ze gezond eten lekker vinden daar doe je het voor.

Wil je opname zien?

Klik dan op deze link, wil het filmpje niet starten zet deze dan op 480P low http://brabantn.ws/77E8

Na de opname met Maarten op de foto voor op mijn facebook pagina. Voorzichtig loop ik met mijn plank de studio uit, maar eerst even langs de jongens van de regiekamer, ik heb hen beloofd dat ze na de opnames alle cakejes krijgen.  Terwijl ik de plank laat zakken om deze op een klein tafeltje te zetten schuift een groot glas vol met kwark, granola en vruchten van mijn plank kapot op de vloerbedekking van de studio. Ik weet niet hoe snel ik de cakejes op tafel heb gezet maar met schaamrood op de kaken en zo snel als het kon ben ik de studio uitgelopen. Voorbij de plek waar ik de mosterdsuas had laten vallen waar een mevrouw met een emmer vol sop de vlekken van de muur probeerde te halen, nog niet wetend dat ik een paar deuren verder nog een ongelukje heb gehad.

Ik mag denk ik nooit meer bij Omroep Brabant komen, de gang ruikt naar mosterdsaus en de regieruimte naar kwark met granola 😉 Ik weet zeker dat ik een indruk heb achtergelaten, mij vergeten ze niet meer hihi.