Wat vliegt de tijd en wat kan er in een mensenleven veel gebeuren! Ik heb het wel twee keer gecontroleerd maar het is echt 2 jaar geleden dat ik mijn GBP operatie heb ondergaan. 1 Juli twee jaar geleden ben ik toch echt geopereerd!

Toen (en nu nog veel meer) ben ik intens dankbaar dat ik deze kans heb gekregen en voor de fijne hulp die ik bij dit traject heb gehad van het MMC in Eindhoven. Zoals ze altijd zeiden, de GBP is een hulpmiddel maar je moet het zelf doen. En daar hebben ze gelijk in. In het begin zit je in een rollercoaster en gaat alles snel. Je valt enorm af maar dan komt er het moment dat je in wat rustiger vaarwater komt en gaat het niet meer vanzelf maar moet je je een nieuwe levensstijl gaan aanleren. Weinig suiker en vet, 6 tot (in mijn geval) 10 keer op een dag wat eten, bewegen als het kan (iedere dag 1 uur, wandelen , fietsen, zwemmen of fitness). Geen tijd? Dan sta ik ‘s-morgens gewoon eerder op en zet mijn computer aan en doe 30 tot 45 minuten intensief Zumba, spring in de douche en heb mijn sporten voor die dag er weer op zitten. Er is altijd wel een mouw aan te passen, maar het kost af en toe wel kruim!

Sporten is echt geen hobby van mij maar ik besef dat het belangrijk is voor mijn lichaam, gezondheid en leeftijd. Daarom was ik zo vreselijk trots dat ik  na veel training een paar weken geleden de Alp d’Huzes heb mogen lopen voor mijn helaas inmiddels overleden vriendin Anja. Wie had ook kunnen indenken dat ik twee jaar geleden niet twee keer achter elkaar de trap op kon en nu 14 km een berg omhoog zou lopen. (foto 2e van rechts)

En nu zit ik in de fase van mijn leven na een GBP operatie van opletten dat ik niet aankom. Ja, je kunt gewoon weer aankomen na een GBP, vooral als je verkeerde keuzes maakt om te eten. Daarom zorg ik iedere avond dat  ik mijn 10 eetmomenten voor de volgende dag klaar heb. 10 Kleine bakjes met wat ik die dag van plan ben te gaan eten. Het helpt mij tegen snaaien en de smoes dat ik geen gezond eten op dat moment bij de had heb. Vaak kan ik door mijn drukke winkel niet op een vast moment eten. Geen probleem, ik zet een bakje met eten (bijvoorbeeld tomaatjes of schoongemaakt fruit) bij de pashokken en knabbel rustig mijn eten terwijl ik de klanten help. Ik neem mijn bakjes met eten mee naar verjaardagen, vergaderingen, dagje weg het maakt niet uit het gaat altijd wel of niet in een klein koeltasje mee. Dit zit nu zo in mijn dagelijkse routine dat het mij geen moeite meer kost en vrienden en kennissen niet meer vreemd opkijken als ik een bakje yoghurt met fruit tevoorschijn tover en op eet waar zij bij zitten.

Ik ben zoveel meer over voedsel gaan nadenken, vooral wat de voedingswaarde in producten zijn. Ik tel geen calorieën maar vind het vooral belangrijk of het gezond. Daarom ben ik ook mijn kookboek Mateloos genieten gaan schrijven speciaal voor de gene die een GBP of sleeve operatie heeft gehad en af en toe niet weet wat te koken. En natuurlijk deze site waar ik recepten en blogs op kwijt kan en hoop daarmee lotgenoten mee te kunnen bereiken en te helpen.

Ik moet wel opletten dat ik niet te veel kleding koop 🙂 want eerlijk is eerlijk je keus is groter geworden en ik ben dan ook geneigd om vaak wat nieuws te kopen. Hoewel ik wel nog steeds de kleding in veel grote maten speciaalzaken super leuk vind en het soms jammer vind dat deze vaak mooiere kwaliteit niet in de reguliere winkels te vinden is.

Alles rozengeur en manenschijn?

Nee, zeker niet! Mijn haaruitval is helaas niet gestopt zoals het ziekenhuis had uitgelegd op de informatiedagen. Ik ben één van de pechvogels waar het haar maar van uit blijft vallen en daar baal ik enorm van. Lees mijn stukje over het haarstuk wat ik tegenwoordig draag.

Zondig ik dan nooit? Jawel, dat doe ik zeker en moet daar dan ook de consequenties van ondervinden. Zo valt bijvoorbeeld het slechtere eten niet goed en word ik misselijk of krijg ik een dumping. Gelukkig heb ik nog maar één keer een dumping gehad en dat is echt geen grapje en een goede manier om weer bij de les te komen! Lees mijn verhaal over wat een dumping is.

Ik heb een zeer slechte eetgewoonte gekregen (eerder een verslaving) en dat is pure chocolade. Ik wil meer dan een klein stukje en kan zo een halve reep op. Het rare is dat ik daar niet misselijk van word. Ik ben een echte chocoholic geworden en kan geen chocolade voorbij lopen zonder deze te kopen laat staan deze te weerstaan als deze mij wordt aangeboden. Ja, ik weet ik moet mij af en toe wat lekkers gunnen maar dit loopt af en toe uit de hand :-).

Helaas heb ik door het enorme gewichtverlies ook veel vel over, je word daar door het ziekenhuis ook van te voren op attent gemaakt. En voorbereid dat de kans groot is dat je het niet vergoed krijgt door je ziektekostenverzekering. Ik heb een beetje mijn kop in het zand gestoken, denkend het zal wel niet zo erg zijn en ik zie het wel als het zo ver is. Nou het is zover, volgende week heb ik een tweede afspraak in het MMC met de plastische chirurg hoe we de huis van mijn armen in orde kunnen brengen want het continu bewegen van de armen belemmert werk en mijn dagelijkse leven en dan heb ik het nog niet over sporten. Ik ga jullie zeer zeker op de hoogte houden over dit nieuwe traject.

Eén van mijn meest gestelde vragen is zou je het weer op nieuw doen?

En het antwoord is volmondig jaaaaaaaaa! Ik heb er zoveel meer voor teruggekregen, en vraag me af of ik het 20 jaar geleden niet al had moeten laten doen. En het verrassende antwoord is dan nee! Nee, want ik denk dat ik er toen nog niet aan toe was. Je moet er 100% voor gaan, je leven omgooien en doorzetten, discipline hebben. Ik denk dat dit mij 20 jaar geleden niet was gelukt, en nu wel omdat ik al weer wat ouder (en vooral wijzer :-)) word (ben pas 50 geworden). Ik denk ik dat ik begrijp dat dit mijn laatste strohalm was, mijn laatste kans. En deze heb ik met beide handen aangegrepen.

Wat ben ik het MMC en vooral Dr.v. Dielen dankbaar voor dit geschenk. De fijne hulp en uitleg die ze mij hebben geboden en nog steeds bieden. Dank je wel 🙂

Ik ben zelf heel benieuwd wat ik over een jaar weer aan jullie kan schrijven want ook ik weet niet wat de toekomst gaan bieden en of ik mijn gewicht behoud. De toekomst zal het leren!

Nicole 01-07-2018

83 kilo kwijt